Ne bahtlı o kişidir ki; okuduğu Kur’an ola,
Çalap ona rahmet kıla, gönlü dolu îman dola...
Her kimse ki Kur’an bilir, Allah ona rahmet kılur,
Huri ona karşı gelür, koltuğunda ferman ola...
Kur’an okuyan dervişe rahmet kılar ol padişah,
Rahmet kılar baştanbaşa, derviş iken sultan ola...
Kur’an oku sen ey gafil, ta bilesin burhan delil,
Haşir günü sen şöyle bil, sırat sana asun ola...
Kur’an oku gel ey amu, haram sana tamu,
Üryan ola mahluk kamu, nurdan sana sayvan ola...
Kur’an oku ulu kişi, nurdan dola gönlün içi,
Cennet içinde tabıcı, sana vildan, gılman ola...
Kur’an oku sen ey veli, terk eyle gıl haram malı,
Münker Nekirin suali, ta ki sana asan ola...
Eğer yiğit eğer koca, Kur’an’ı bilmez bir hece,
Anın işi erte gece, ey diriga yaman ola...
Her kim ki Kur’an bilmedi, sanki cihana gelmedi,
Derdine derman bulmadı, işlerine pişman ola...
Ey biçare Yunus dedem, Kur’an ile sen duruş müdam,
Günahların an dembedem, afiv kılan Rahmân ola...